الف‌کتاب

نقد و بررسی کتاب

الف‌کتاب

نقد و بررسی کتاب

  • ادبیات
  • ناداستان
  • جامعه و فلسفه
  • هنر

هنر

راهبری نوشته‌ها

۱ ۲ ۳ … ۲۸ بعدی

تجسم عینی خیر و شر

«ولپن»؛ بن جانسن؛ ترجمه‌ عبدالحسین نوشین ؛ نشر قطره

۲۶ دی ۱۴۰۰ / سعیده امین‌زاده بن جانسن، نمایشنامه‌نویس و شاعر انگلیسی قرن شانزدهم، در زمانه‌ای زیست که شهرت شکسپیر بر آن سایه افکنده بود و مجال اندکی به هم‌عصران‌اش برای بروز نبوغ خود می‌داد. شکسپیر رذائل شخصیت‌‌های برجسته‌ٔ دوران خود را که عمدتاً به دربار پادشاهی بریتانیا تعلق داشتند، در انواع قالب‌های کمدی و تراژدی در معرض دید عموم قرار داده بود.

سینمایی که به آن دل داده‌ایم

«سینما به روایت هوارد هاکس»؛ جوزف مک براید؛ ترجمه پرویز دوایی؛ نشر گیلگمش (چشمه)

۲۳ دی ۱۴۰۰ / حمیدرضا امیدی‌سرور ها پیش وقتی این کتاب برای نخستین بار منتشر شد، در فرصتی چندساعته یک نفس آن را خواندم. وقتی یکی از اسطوره‌های دنیای کلاسیک هنر هفتم، دربارهٔ سینما، فیلم‌ها و خاطراتش با یک دو جین آدم معروف سخن می‌گوید. آن هم در یک گفتگوی خودمانی که طرف دیگرش جوزف مک براید است و از همه مهمت‌ر (برای ما ایرانی‌ها!) پرویز دوایی آن را ترجمه کرده؛ تردیدی باقی نمی‌ماند تا نه حمله که خود را به تمامی بر آن بیفکنیم!

طراحی صحنه به‌منزله‌ی دانش، هنر و حرفه

«طراحی و اسکیس در صحنه‌ی تئاتر»؛ مصطفی مرادیان؛ سینا ییلاق‌بیگی؛ نشر قطره

۲۲ دی ۱۴۰۰ / سعیده امین‌زاده اسکیس یا طرح اولیه، دربرگیرنده‌ٔ نخستین تصاویری است که درباره‌ٔ یک صحنه‌ٔ تئاتر در ذهن هنرمند شکل می‌گیرد. صاحب‌نظران حوزه‌ٔ طراحی صحنه، اسکیس را مانند صاعقه‌ای توصیف می‌کنند که عرصه‌ای گسترده، خیره‌کننده و رؤیایی پیش چشم مخاطب قرار می‌دهد.

مردی که دورانش تمام شده

«توافق‌نامه»؛ فیلیپ کلودل؛ ترجمه شهلا حائری؛ نشر قطره

۱۸ دی ۱۴۰۰ / سعیده امین‌زاده فیلیپ کلودل، نویسنده و کارگردان فرانسوی متولد ۱۹۶۲، برنده‌ٔ جایزه‌ٔ بفتا به خاطر فیلم «من تو را خیلی دوست داشتم» در سال ۲۰۰۹ است. او در کارنامه‌ٔ داستان‌نویسی خود، رمان‌های تحسین‌شده‌ای همچون «چند صد بار تأسف» و «روح‌های خاکستری» را دارد. او در فیلم‌هایش رویکردی روانشناختی به روابط انسانی داشته و در رمان‌هایش نگاهی فلسفی و جامعه‌شناختی به شخصیت‌پردازی را در پیش گرفته است. او در نمایشنامه‌نویسی نیز از منظری منتقدانه به مسائل سیاسی روز می‌نگرد و می‌کوشد در آینه‌ٔ روابط شخصی آدم‌ها، خلأهای سیاسی جامعه‌اش را منعکس کند. «توافق‌نامه» یکی از تأمل‌برانگیزترین نمایش‌نامه‌های او با چنین دیدگاهی است. 

اهمیت کیارستمی بودن!

«کیارستمی در کایه دو سینما»؛ گردآوری و ترجمه مسعود منصوری؛ نشر چشمه

۱۸ دی ۱۴۰۰ / نیره رحمانی عباس کیارستمی از دل جریان موج نوی سینما بیرون آمد. ساخت عنوان بندی برخی از مهم‌ترین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران و مشخصاً «قیصر» ساختهٔ مسعود کیمیایی (۱۳۴۸) کاری که تا آن زمان بی‌سابقه بود؛ صرف نظر از ارتباط درون متنی یا بیرونی‌ (تصویری)‌اش با درونمایهٔ فیلم و ساختار بصری آن؛ گویی خود تمرینی فکر شده برای ساخت فیلم‌های نامتعارف بعدی‌اش بود که در اینجا به کمک بدن‌ها و خالکوبی‌های نقش شده روی آنها اجرا شده بود. بعد از یک دورهٔ درخشان در کانون پرورشی و فکری کودکان و نوجوانان، کیارستمی سرانجام در مسیری قرار گرفت که به تدریج به سینمایی منحصر به فرد و خاص خود او انجامد. کتاب «کیارستمی در کایه دو سینما» که به همت مسعود منصوری گردآوری و ترجمه شده، واکنشی است به مرگ زودهنگام عباس کیارستمی و درک ضرورت شناخت سینمای او. سینمایی که به گفتهٔ مترجم برای او (و شاید بسیاری از هم‌نسلانش)، آنگونه که باید شناخته شده نبود، به ویژه سینمای گذشتهٔ عباس کیارستمی (قبل از شهرت جهانی) که در زیر سایه‌ٔ جوایز و موفقیت‌های بین المللی او چنان که باید دیده نشد. کتاب حاضر حاصل چنین دغدغه‌ای‌ست. با توجه به اینکه کیارستمی در فرانسه فیلمسازی شناخته شده و بسیار محبوب بود. دربارهٔ آثار او نویسندگان و منتقدان بسیاری به اظهار نظر پرداخته‌اند که در این میان نویسندگان کایه دو سینما از جمله معتبرترین منتقدانی بودندکه به اظهار نظر پرداخته‌اند. اهمیت آثار کیارستمی از نقطه نظر نویسندگان و گردانندگان کایه‌دو سینما، باعث شده مطالب بسیار و یکی از پروپیمان‌ترین پرونده‌های خود را در چند دههٔ اخیر به آثار عباس کیارستمی اختصاص دهند.

وقتی صدام در نمایش محاکمه می‌شود!

«من هستم گیلگمش»؛ سعید تشکری؛ کتاب نیستان

۱۵ دی ۱۴۰۰ / سعید تشکری در کتاب جدیدم «من هستم گیلگمش» سعی کردم از واژه فستیوالیسم در هنر برای نوشتن بهره ببرم. فستیوالیسم چگونه می تواند در متن یک مجموعه نمایشنامه بروز کند؟ اگر شاخصهٔ متون ادبیِ نمایشنامه‌ها را به عنوان یک اثر دراماتیک بررسی کنیم متوجه ‌می‌شویم یک  اثر دراماتیک اثری است که برای خواندن نوشته می‌شود و بعد برای صحنه. این را از قانون‌هایی که خوانده‌ام به یاد دارم. قانونی که می‌گوید ما یک نمایشنامه را دو بار می‌نویسیم. یک بار روی کاغذ برای خواندن و یک بار روی صحنه نمایش برای اجرا.

رقص مرگ

«بازی استریندبرگ»؛ فریدریش دورنمات؛ ترجمه حمید سمندریان؛ نشر قطره

۳۰ آذر ۱۴۰۰ / سعیده امین‌زاده وضعیت بشر، از جنبه‌های تاریخی، سیاسی و اجتماعی، همواره در مرکز دغدغه‌های فریدریش دورنمات، نویسنده‌ٔ سوییسی معاصر قرار داشته است. او مدام در آثارش مفاهیمی همچون انسانیت، عدالت، عقلانیت و زندگی در جوامع مدرن را دستمایه‌ٔ داستان‌پردازی‌اش قرار داده است.

پشت پرده‌ی جامعه‌ی امریکایی

«رانندگی برای خانم دیزی»؛ آلفرد یوری؛ ترجمه مسعود قلایی؛ نشر قطره

۱۱ آذر ۱۴۰۰ / سعیده امین‌زاده نمایشنامه‌ٔ «رانندگی برای خانم دیزی»، بخش اول از تریلوژی آتلانتاست که به قلم آلفرد یوری، نمایشنامه‌نگار آمریکایی متولد ۱۹۳۶، به رشته‌ٔ تحریر درآمده است. بخش‌های بعدی، «آخرین شب بالی هو» و «سرود» نام داشتند که اولی همزمان و به موازات فیلم «بر باد رفته» اقبال فراوانی بر صحنه یافت و دومی برنده‌ٔ جایزه‌ٔ تونی به‌عنوان برترین تئاتر موزیکال ۱۹۹۸ شد.

بازخوانی یک نمایشنامۀ متن‌محور

«دوست من»؛ ژوئل پومرا؛ ترجمهٔ فریده مشتاقی و آرزو حسینقلی؛ نشر قطره

۴ آذر ۱۴۰۰ / زهره مسکنی تئاتر فرانسه مثل دیگر ژانرهای ادبی دوران معاصر، مورد دگرگونی‌های فراوان قرار گرفته است. نمایشنامه‌های فرانسوی اواخر قرن بیستم تا کنون که چهرۀ تازه‌ای از درام کنونی این سرزمین را دارند، مانند محدوده‌ای ناشناخته نیازمند کشف و شناسایی عمیق‌اند. این نمایشنامه‌ها آثاری را در برمی‌گیرند که با آنچه تئاتر مدرن خوانده می‌شود متفاوتند

راهبری نوشته‌ها

۱ ۲ ۳ … ۲۸ بعدی
نیروگرفته از وردپرس | بازنشر مطلب با ذکر منبع مانعی ندارد.